فرض کنید  زندگی همچون یک بازی است.

قاعده این بازی چنین است که بایستی پنج توپ را در آن واحد در هوا نگهدارید و مانع افتادنشان بر زمین شوید. جنس یکی از آن توپها از لاستیک بوده و باقی آنها  شیشه ای هستند.

پر واضح است که در صورت افتادن توپ پلاستیکی بر روی زمین، دوباره نوسان کرده و بالا خواهد آمد،

اما آن چهار توپ دیگر به محض برخورد، کاملا شکسته و خرد می شوند.

" آن چهار توپ شیشه ای عبارتند از خانواده ، سلامتی ، دوستان و روح  خودتان  و توپ لاستیکی همان کارتان است. کار را بر هیچ یک از عوامل فوق ترجیح ندهید، چون همیشه کاری برای کاسبی وجود دارد، ولی دوستی که از دست رفت، دیگر بر نمی گردد. خانواده ای که از هم پاشید، دیگر جمع نمی شود.‌ سلامتی از دست رفته باز نمی گردد و روح آزرده دیگر آرامشی ندارد.