حدود دو­سوم، يعني­65  درصد وزن­ بدن انسان را آب تشكيل ميدهد. آب علاوه ­بر آنكه بطور­ ­خالص و يا در تركيب مواد غذايي مصرف ­مي­شود از سوختن مواد غذايي در بدن نيز بوجود مي­آيد­. آب موجود در مواد غذايي داراي بيشترين ويتامين­هاي محلول در­آب و املاح مواد­غذايي است و دور ريختن آن موجب تلف­ شدن اين تركيبات با­ارزش خواهد­شد­. از كل آب­ بدن قسمت اعظم آن يعني دوسوم آن در داخل سلولهاي بدن و يك­ سوم آن در­خارج سلول­ها يعني بين سلول­ها و پلاسماي خون قرار دارد.

گرم کردن:

هدف اصلي گرم كردن: آمادگي فكري و بدني براي اصل تمرين است.

اولين هدف گرم كردن، آمادگي براي تمرين با پيشرفت تدريجي بدن از وضعيت استراحت تا اجراي فعاليت مختلف است.

اهداف ­فرعي گرم كردن:­ حفاظت از بافت­هاي نرم  و­ارتقاء و­ بهبود اجرا،­ به­ حداقل ­رساندن­ آسيب، كاهش اضطراب.

گرم كردن، بهترين شيوه دست يافتن به ريتم حركات مداوم است.

هدف ­گرم كردن، افزايش دماي بافت­هاي بدن بتدريج از زمان آغاز گرم كردن تا شروع تمرين­ يا ­مسابقه است.

نكته: هدف اصلي گرم، كردن افزايش دماي بدن است نه افزايش انعطاف­پذيري.

  با سپاس فراوان از کلیه هنرجویان آی کی دو کای کاشانی که توانستند در سومین آزمون ارتقاء رده کیو نمره قبولی را نموده و سربلند باشند.

اسامی هنرجویان رده کیو 5 و 4:

آقایان: 1- علیرضا شاطریان  = کیو 5    

            2- مهدی قاسم زاده  =  کیو 4              3- محمد جامعی =  کیو 4               4- مجتبی زارعی =  کیو 4            

            5- محمد یوسفی =  کیو 4                 6- محمدرضا یوسفی =  کیو 4  

همچنین خاطر نشان شویم که امروز 4/10/93 اولین سالگرد تاسیس آی کی دو آی کی کای در کاشان می باشد و بیاری خداوند متعال روزهای جدید را با سلامتی و موفقیت با کمک و یاری هنرجویان کاشانی در پیش رو خواهیم داشت. بامید حق

                                                                                                           باتشکر: سنسی جلالی  4/10/1393

ما از خودمان می پرسیم چرا اوکمی (تمرین افتادن، غلت زدن) برای ما به عنوان یک آموزه هنرهای رزمی اینقدر مهم است؟ مگر نه اینکه اوکمی نشانه شکست خوردن است، در حالیکه بسیاری از رشته های رزمی میگویند شکست یک انتخاب نیست و تنها پیروزشدن است که اهمیت دارد؟ درک ارزش اوکمی اولین قدم برای بهبود اوکمی شما است بدون درک و احترام گذاشتن به اوکمی ما نمی توانیم امیدوار به پیشرفت باشیم .

بطور اساسی 5 حالت وجود دارد که من اوکمی خودم را با آنها می سنجم. وقتی هر یک از این عناصر را در نظر میگیرم متوجه میشوم که یک نوع درجه بندی از سطح آگاهی در میزان تاکید و محرک وجود دارد، در جائیکه تاکید از من به حریفم و به کل جمع منتقل میشود.

اوکمی به عنوان(لازمه) دفاع شخصی

اوکمی به عنوان اولین آموزه های دفاع شخصی است. چطور من یک حمله را بدون آسیب به خودم دریافت میکنم؟ پاسخ روشن است با استفاده از اوکمی لذت بخش. برای آنکه بتوانیم روشهای پرتاب افراد را در رشته های رزمی تمرین کنیم باید بدانیم چگونه خودمان همان پرتاب ها را بلد باشیم دریافت کنیم. بدون اوکمی ما بزودی تمام حریف های تمرینی خود را از دست خواهیم داد. ابتدا ما یاد میگیریم حمله را به غلت به سمت جلو منتهی کنیم. ما یاد میگیریم در هر جهت غلت بزنیم و پس از دریافت تکنیک ایکیو بر روی شکم خودمان با لذت قرار بگیریم و سرانجام ما تا افت های تند پیشرفت می کنیم......

لطفا بقیه در ادامه مطلب ...

زمانيكه والدين تصميم به ثبت نام فرزند يا فرزندانشان در كلاس هاي رزمي مي گيرند انگيزه آنها در اين كار و همچنين انگيزه فرزندانشان از اهميت زيادي برخوردار است. براي آنكه كودكان در دراز مدت جذب و علاقمند به هنرهاي رزمي شوند لازم است كه والدين در هنگام انتخاب اهدافشان؛ كودكانشان را نيز سهيم كنند.

در غيراينصورت و زمانيكه اهداف والدين و فرزندان با هم يكسان نباشد ممكن است والدين احساس كنند پولشان را بيهوده بابت ثبت نام فرزندان در كلاس رزمي هدر داده اند و يا برعكس بچه ها احساس كنند تحت آموزشي اجباري قرار گرفته و هيچگاه از تمريناتشان نتيجه 100 درصد نگيرند.

در زير 5 دليل از دلايل رايج كه والدين تصميم به ثبت نام فرزندانشان در كلاس هاي رزمي مي گيرند آورده شده و بهتر است در اين مورد با كودكان نيز بحث كنيد و ببينيد آنها با رفتن به كلاس هاي رزمي مي خواهند به چه اهدافي دست پيدا كنند.

v    دفاع شخصي:

دفاع شخصي يكي از اصلي ترين و كاربردي ترين دلايل ثبت نام بچه ها در باشگاه هاي رزمي است. اكثر باشگاههاي رزمي خوب، بخشي از آموزش هاي كلاس هايشان را روي تكنيك هاي دفاع شخصي متمركز كرده اند. غیر از بحث اعتماد به نفس بودن و احساس رضایت خاطر از خود، در زندگی گاهی پیش می آید که شخص در یک زمانی و برای بعضی از امور مهم  ناگزیر و ناچارا بتواند از حریم شخصی و خانوادگی خود دفاع کند که این خود امری واجب و مهم می باشد.

 بقیه در ادامه مطلب لطفا ......

كي: براي تقويت نيروي كي به كاربردن 4 اصل كي و تمرين تنفس واجب مي باشد.

4 اصل كي عبارتند از:

• تمركز بر نقطه زير ناف (Keep One Point)
• دور كردن تنش عضلاني (Relax Completely)
• انداختن وزن به پائين ناف (Weight Underside)
• گسترش نيروي كي (Extend Ki)

تكنيك ها:

  در اجراي فنون، بدن بايد قوي و محكم طوري باشد كه مانند درخت در زمين ريشه كرده باشد و اين امر با تمركز بر 4 اصل و آرامش مهيا مي شود و در اينصورت آي كي دو كي قادر به انجام تكنيك ها با حفظ كامل تعادل خويش و از بين بردن تعادل حريف مي شود. از نظر هماهنگي نيز طوري تكنيك زده مي شود كه گويا حريفي وجود ندارد و در اصل حريف كاملا با نيروي خودش مغلوب مي شود. 5 اصل تكنيك ها بطور خلاصه شرح زير هستند كه هر كدام از آنها نياز به آموزش هاي مفصل زير نظر اساتيد بزرگ مي باشند كه ما فقط به نام بردن اصول اكتفا مي كنيم.

1. گسترش نيروي كي (Extend Ki)
2. دانستن فكر حريف (Know your Opponent’s Mind)
3. هماهنگي با نيروي "كي" حريف (Respect your Opponent’s Ki)
4. گذاشتن خودمان در جاي حريف (Put Yourself in the Place of Him)
5. اجراي تكنيك بدون توقف با اعتماد به نفس (Perform the Techniques)

 اولین هنرجویان تازه کار کلاسهای آی کی دو آی کی کای

در  کاشان

  موریهه اوشیبا، در ۱۴ دسامبر سال ۱۸۸۳ در منطقه واکایاماي ژاپن(1) که امروزه بنام تانابه(2) شناخته می شود در خانواده ای کشاورز بدنیا آمد. در بین پنج فرزند خانواده او تنها پسر بود. از پدرش یوروکو(3) او ظاهر سامورائی و علاقه به کارهای جمعی را به ارث برده بود و از مادرش دلبستگی شدید به مذهب، شعر و هنر را. در دوران کودکی موریهه آنقدر ضعیف و مریض بود که ترجیح داده می شد تا بجای بازی کردن بیرون از خانه درخانه بماند و کتاب بخواند. او عاشق گوش دادن به افسانه های شگفت انگیز درباره قدیسهای خارق العاده اینوگیوجا(4) و  کوبودایشی (5) و شیفته مراسم محرمانه  بودائی ها بود. موریهه حتی یکبار به این فکر کرده بود که یک کشیش بودایی شود.

وی درسبکهـای متعددی از جمله جوجیتسـو دارای مدرک بود و همچنین دربکـارگیـری از نیـزه و شمشیـر مهـارتی خـاص داشت. وی با تغییـر و تعـدیل برخی از فنون جوجوتسو، از آنها در آی کی دو استفاده نمود و فنون منحصر به فرد دیگری را نیز درهنر رزمی خود بکارگرفت .

یوروکو برای مقابله با افکار پوچ فرزندش برای او افسانه هایی از جدش کیچی مون (6) که گفته می شد در دوران خودش یک سامورائی بسیار نیرومند بود تعریف می کرد و موریهه را به یادگیری کشتی سومو و شنا ترغیب می کرد. موریهه قوی تر می شد و در نهایت اهمیت نیرومند بودن را زمانی درک کرد که پدرش توسط گروهی که توسط رقیب وی اجیر شده بودند به او حمله کردند و او را کتک زدند.

بخاطر انرژی و خشمی که داشت او به تمرینات عملی و فیزیکی احتیاج داشت و مدرسه برایش کسل کننده بنظر می رسید. او چندین شغل را امتحان کرد ولی همگی برایش بی معنی بنظر می رسید. زمانیکه بعنوان یک تاجر مشغول بکار بود، در نهایت متوجه شد که به هنرهای رزمی تمایل دارد. او به شدت از آموختن جوجیتسو در دوجوی  کیتوریو (7) و همچنین شمشیرزنی در مرکز آموزشی  شین کاگه ریو (8) لذت می برد. ولی شانس با او یار نبود، بدلیل بیماری بری بری شدید مجبور شد به خانه باز گردد، در همانجا بود که با  ایتوگاوا هاتسو (9) ازدواج کرد.

پس از اینکه سلامت خود را بازیافت در دوران جنگ روسیه با ژاپن تصمیم گرفت تا در ارتش ثبت نام کند ولی با قامتی به بلندی کمتر از پنج فوت حدنصاب مورد نیاز را بدست نیاورد و پذیرفته نشد. در تلاش بعدی برای ثبت نام، او در آزمونی شرکت کرد و در سال 1903 بعنوان سرباز پیاده پذیرفته شد. در این دوران او چنان مافوق خود را تحت تاثیر قرار داد که این فرمانده شغلی را در دانشکده نظامی ملی به او پیشنهاد کرد ولی بدلایل متعددی اوشیبا این پست را نپذیرفت و از وظیفه اجرایی استعفا داد.

موریهه به خانه و مزرعه بازگشت. با نیرویی که در ارتش پیدا کرده بود، حالا او مایل بود تا تمرینات فیزیکی خود را ادامه دهد. پدرش دوجویی (مكان تمرين) در مزرعه ساخت و از استاد شناخته شده جوجیتسو، تاکاکی کی یوایچی (10) دعوت کرد تا به او آموزش دهد. در این دوره اوشیبای جوان قوی تر شد و مهارتهای بزرگی را کسب کرد. در همین زمان او به مسائل سیاسی علاقمند شد. در بهار 1912، در سن 29 سالگی، او و خانواده اش به زمینهای متروکه هوکایدو (11) نقل مکان کردند. پس از چند سال تلاش، روستای کوچک رونق یافت. اوشیبا عضلاتی نیرومند پیدا کرده بود و نیروی بازوهایش زبانزد مردم بود. در خلال آن دوره در  هوکایدو او استاد بزرگ دایتوریو آیکی جوتسو (12) یعنی سوکاکو تاکدا (13) را ملاقات کرد.

پس از این ملاقات او خود را بدور از آموزشهای مربی یافت، او هر چیز دیگری را فراموش کرد و خود را وقف تمرین کرد. بعد از حدود یک ماه، او به شیراتاکی (14) بازگشت، یک دوجو ساخت و از تاکدا دعوت کرد تا به آنجا برود و او نیز پذیرفت.

پس از اینکه او درباره بیماری جدی پدرش شنید، همه اموالش را فروخت و دوجو را برای تاکدا باقی گذاشت. او نمی خواست به هوکایدو باز گردد. در راه بازگشتش به خانه، بطور ناخواسته و در اثر چیزهایی که شنید، در آیابه قرارگاه مذهب جدید اوموته ریو توقف کرد. در اینجا او با استاد مذهب جدید اونیسابورو دگوچی ملاقات کرد.

 بدلیل اینکه او شیفته  آیابه و دگوچی شده بود سه روز دیگر را در آنجا ماند و وقتی به خانه برگشت دریافت که خیلی طولانی در آیابه توقف کرده است و پدرش درگذشته بود. مرگ پدرش برایش خیلی سخت بود. او تصمیم گرفت تا همه زمینهای اجدادیش را بفروشد و به  آیابه (15) برود تا  اوموته ریو (16) را مطالعه کند. برای مدت هشت سال او به همراه دگوچی اونیسابورو (17) مطالعه کرد و  بودو (طریقت يا راه و روش سلحشوری) (18) را تعلیم دید.

یک صلح طلب،  دگوچی مدافع عدم خشونت و خلع سلاح جهانی بود. در یاداشتهای او آمده "سلاح و جنگ مفاهیمی هستند که صاحبان قدرت و سرمایه داران برای منافع خودشان آنها را بوجود می آورند، و فقیران رنج می برند." این زمینه ای بود که موجب شد یک مرد با چنین طبیعتی بتواند به هنرجوی رزمی مثل اوشیبا نزدیک شود. اگرچه مدت زیادی طول نکشید تا  دگوچی هدف اوشیبا بر روی زمین را دریابد " آموزش بودوی حقیقی : پایانی بر همه جنگها و درگیریها.

   بدلیل مطالعه اوموته ریو و معاشرت با  اونیسابورو، زندگی اوشیبا بطور عمیقی تغییر کرد. برای اولین بار تاکدا چشمان او را بروی  بودو (طریقت سلحشوری) حقیقی گشوده بود و اینبار روشنفکری او از آموزه های اوموته ریو بدست می آمد. در خلال اوایل 40 سالگی (حدود سال 1925)، اوشیبا چندین تجربه روحانی داشت که آنچنان وی را تحت تاثیر قرار داد که زندگی و تمریناتش برای همیشه تغییر یافت. او دریافت که هدف اصلی بودو عشق است و گرامی داشتن و خوراک دادن همه موجودات.

سال بعد افراد زیادی آموزشهای اوشیبا را پیگیری کردند که در میان آنها می توان از کنجی تومیکی (19)  (که بعدها سبک آی کی دوی خودش را ایجاد کرد) و دریادار مشهور ژاپني تاکه شیدا (20) نام برد. در سال 1927  دگوچی اونیسابورو از اوشیبا خواست تا از اوموته ریو جدا شود و راه خود را ادامه دهد. او اینکار را انجام داد و به توکیو نقل مکان کرد. اوشیبا پیروان زیادی پیدا کرد و این زمانی بود که او در منطقه اوشی گومای شهر (محل فعلی قرارگاه جهانی آی کی دو) (21)  یک دوجوی رسمی بنا کرد. در طی مدتی که دوجو ساخته شد تعداد زیادی از مربیان ارشد سایر هنرهای رزمی مثل جیگوروکانو (بنيانگذار جودو) (22) برای بازدید به آنجا آمدند. آنها از اینکه شاگردانشان برای آموزش نزد اوشیبا می رفتند بسیار شگفت زده شده بودند.

در سال ۱۹۳۱ کار کوبوکان (ساختمان آموزش) (23) به پایان رسید. در سال 1932 یک "اجتماع ارتقاء بودو " تاسیس شد که اوشیبا بعنوان مربی ارشد آن بود. در همین زمان بود که هنرجویانی نظیر گوزوشیودا (24)  و رینجیرو شیراتا (25)  و سایرین به دوجو پیوستند. با شروع فاجعه جنگ جهانی دوم، اوشیبا بشدت مشغول آموزش در کوبوکان و همچنین کلاسهای ویژه برای نظامیان و دانشکده پلیس بود. برای ده سال آتی اوشیبا بیشتر و بیشتر معروف شد و داستانهای زیادی درباره اش نوشته شد. تنها فرزند او کیس شومارو(26) که بشدت علاقمند کتاب بود بیشترین این نوشته ها و مستندات را در طول زندگیش پدید آورد.

در سال ۱۹۴۲ بدلیل یک الهام، اوشیبا به مزرعه بازگشت. او اغلب می گفت که بودو و کشاورزی یکی هستند." جنگ، کوبوکان را خالی کرده بود و او از زندگی شهری خسته شده بود. کوبوکان را بدست فرزندش سپرد و به ایباراکی (27) روستای ایواما (28) نقل مکان کرد. در آنجا یک دوجو در محیط باز ایجاد کرد که اکنون همان آیکی شرین (29)  مشهور است.

ایواما توسط بسیاری بعنوان زادگاه آی کی دوی مدرن شناخته شده است، "راه هماهنگی". پیش از این جابجایی سیستم او بنام آیکی جوتسو نامیده شده بود سپس آیکی بودو(30) و هنوز بطورعمده بعنوان یک هنر رزمی شناخته می شود تا یک راه روحانی. از سال 1942 (که نام آی کی دو برای اولین بار بطور رسمی مورد استفاده قرار گرفت) تا 1952، اوشیبا تکنیک ها را تحکیم کرد و فلسفه مذهبی آی کی دو را بحد اعلای آن رساند.

پس از جنگ، آی کی دو بسرعت در کوبوکان (که امروزه بنام همبودوجو (31) شناخته شده) و تحت نظارت کیس شومارو اوشیبا (32) رشد کرد. موریهه اوشیبا با عنوان أ سن سی (33) یا "استاد بزرگ" مشهور گردید. همچنین او مدالهای زیادی از دولت ژاپن دریافت کرد. با نزدیک شدن به پایان راه O-Sensei "طریقتش" را بهبود بخشید، هرگز فداکاری خود را برای تمرینات سخت رها نکرد.

در آغاز بهار سال 1969، در سن 86 سالگی O-Sensei احساس بیماری کرد و به فرزندش کیس شومارو گفت "پروردگار مرا فرا می خواند". او بنا به درخواست خودش به خانه اش بازگردانده شد تا نزدیک دوجوی خودش باشد. در پانزدهم آپریل وضعیت وی بحرانی شد در حالیکه آخرین سخنان را با شاگردانش می گفت، آخرین درسهایش را می داد. " آی کی دو برای تمام جهان است، به منظورهای خودخواهانه تمرین نکنید، بلکه به همه مردم در هرکجا که باشند آنرا بیاموزید ".

در صبح زود بیست و ششم آپریل سال 1969 در سن 86 سالگی O-Sensei دست فرزندش را گرفت، لبخند زد و گفت "مراقب کارها باش" و جان باخت. پیکر O-Sensei در مقبره خانوادگی در تانابه  دفن شد. هر ساله مراسم یادبودی در بیست و نهم آپریل در آیکی شین در ایواما به احترامش برگزار می شود.

آی کی دو چيست؟

 در فرهنگ ژاپن "آی کی دو" چنین تعریف شده است: "جهان با این عظمت خود شاخه ای از تنه «آی کی» (AI KI) می باشد و «آی کی» نوری است که انسانها به واسطه آن می توانند جهان را بشکافند و «دو» (DO) به معنی روش است و بنابراین Aikido یعنی روش آی کی.

هر بخش از آی کی دو دارای معنایی بشرح ذیل است: آی: هماهنگی، وحدت، همراهی، همراه شدن  –  کی: روح، انرژي، توان، نیروی روحی، قدرت درونی –   دو: روش، ساختار، راه.

آي كي دو آي كي كاي هنر رزمي دفاعي است كه بوسيله استاد موريهه اوشيبا Murihei Ueshiba (1969-1883 ميلادي) با تركيبي از چند رشته ورزشي (جوجيتسو، دايتو ريو و تكنيك هاي چاقو، شمشير و چوب) که آنرا در سال 1919 ميلادي بنيانگذاري نمود.

اُسنسي (استاد بزرگ) سعي كرد مبارزه و جنگ را  از بين ببرد و در عوض صلح و مهرباني را جايگزين نمايد.

ايشان مي فرمايند: اين دنيا را انسان بايد اداره كند. اين جهان بشر است. اگر چشمان خود را ببنديد چيزي نمي بينيد. اگر از خواسته هاي خود و خودخواهي دست برداريد كل جهان از آن شما خواهد بود. آي كي دو، هماهنگي روحي و جسمي اينگونه روشهاست.

بعبارتي ديگر، مي توان در يك جمله فنون آي كي دو آي كي كاي را اينطور شرح داد: ‹‹ استفاده از نيروي حريف، عليه خود او ›› كه بطور كلي هر چه شدت حمله از طرف مهاجم بيشتر  باشد، عكس العمل آن نيز بر خود او شديدتر خواهد بود.

هنرجوي مبتدي، بخاطر عدم اعتماد به فنون، متكي به نيروي جسمي خود مي شود تا حريف.

در آي كي  دو آي كي كاي، حمله وجود ندارد و فنون آن صرفا تدافعي مي باشد كه حركات آن بصورت دايره اي شكل بوده كه بيشتر به شكل  دايره هاي همگون و يا ناهمگون صورت گرفته و به ندرت از حركات مستقيم استفاده مي گردد. در اين رويارويي شما همواره در مركز دايره قرار داشته و بقيه اجزاء اين درگيري حول نقطه مركزي (يعني جايگاه شما) در حال چرخشند.

يعني يك آي كي دو كا ابتدا با حريف خود هماهنگ شده سپس با تغيير جهت مسير نيروي وارده از طرف مهاجم، از آن بر عليه خود او بهره مي جويد.

در اين هنر، از ضربات دست و پا كمتر استفاده شده، اگرچه براي گمراه نمودن حريف از اين ضربات كه ‹‹آتمي›› نام دارد استفاده مي گردد. اين فنون قابليت اين را دارند كه بدون رساندن صدمه اي، مهاجم خود را كنترل نمايند. بدين لحاظ نيروهاي پليس بسياري از كشورهاي دنيا از اين فنون بهره مي جويند.

تمرينات آي كي دو براي زن و مرد، كوچك و بزرگ و براي هر جسم و و اندامي حتي در سن پيري مفيد است كه اين تمرينات در هر جلسه با گرم كردن مفاصل و عضلات بطور نرم شروع و بتدريج سخت تر مي گردد. البته بايد توجه داشت كه تمرينات نبايد شكل غيرطبيعي به خود گيرد. همچنين نبايد به اندام و مفاصل خود يا ديگران بيش از حد فشار آورد. بنابراين با رعايت اين نكات تمرينات آي كي دو براي هر كس و در هر سني دلپذير خواهد بود.